به گزارش روابط عمومی دانشگاه، آیین پایانی دوازدهمین جشنواره رویش با حضور دکتر شالچی معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت عتف، دکتر مصطفی باقری خلیلی مدیرکل فرهنگی وزارت عتف، دکتر صالحی عمران سرپرست دانشگاه مازندران، دکتر بهروز ملکی سرپرست دانشگاه تخصصی فناوری های نوین آمل و جمعی از مسوولان وزارتی، استانی و دانشگاهی و هم‌چنین تعدادی از خانواده‌های معظم شهدا در تالار اجتماعات مجتمع آموزشی و رفاهی بانک کشاورزی شهرستان بابلسر برگزار شد و از برگزیدگان جشنواره با اهدای لوح تقدیر و تندیس جشنواره، تجلیل شد.
دکتر ابراهیم صالحی عمران سرپرست دانشگاه مازندران ضمن ابراز خرسندی از حضور مدعوین و خوش‌آمدگویی به میهمانان جشنواره، گفت: برای بنده بسیار جذاب است که محور اصلی این برنامه‌ی فرهنگی، دانشجو است.
سرپرست دانشگاه مازندران ادامه داد: در رشته‌ی تخصصی خود، الگویی داریم که در مقایسه‌ی این رویداد با آن الگو، به درستی این کار پی می‌بریم. دانشجویان را در برنامه‌ریزی آموزشی و فعالیت‌های آموزشی و فرهنگی، به عنوان یک ذی‌نفع اصلی می‌دانیم. یادمان نرود هر نوع فعالیت آموزشی و فرهنگی و هر اقدامی که در دانشگاه صورت می‌گیرد(آموزشی، پژوهشی، فناوری، فرهنگی)، باید حول محور این ذی‌نفع اصلی صورت گیرد. ما دو طرف را می‌بینیم. ذی‌نفعان زیادند و سایر عناصر دانشگاه نیز سهیم‌اند.
دکتر صالحی عمران در ادامه سخنانش با یادآوری مرحوم دکتر محمدباقر هوشیار از فیلسوفان تربیتی کشور، از ایشان به عنوان اولین افرادی که مباحث تربیتی را در کشور مطرح کرده، نام برد و گفت: زنده‌یاد دکتر هوشیار تعریفی دارد که می‌گوید:"تربیت، فعل و انفعالی است میان دو قطب سیال، یک طرفش استاد، معلم و مربی است و طرف دیگر آن، دانشجو، یادگیرنده، دانش‌آموز و ... وجود دارد. یعنی دانشجو در کانون توجه برنامه‌های آموزشی و تربیتی قرار می‌گیرد.
سرپرست دانشگاه مازندران با اذعان به این مطلب که"رسالت تربیتی نه با حذف دانشجو بلکه با درگیرکردن دانشجو، دخالت با ارتباط مداوم دانشجو و فراهم‌کردن مسیرهای رشد دانشجو صورت می‌گیرد، افزود: نباید فراموش کنیم که درک ویژگی‌ها، نیازها و علایق دانشجو، با توجه به ویژگی‌های تحولات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در جامعه، اصل اساسی در نظام‌های آموزش عالی و یا هر نظام‌های تربیتی است. ما در این چند روز شاهد یکی از این اقداماتی بودیم که هم از یک طرف مدیریت آموزش عالی و از طرفی دیگر دانشجو را باهم درگیر کردیم که حاصلش شد فعالیتی که کانون‌های مختلف در اینجا حضور پیدا کردند و فعالیت‌های‌شان را به معرض نمایش گذاشتند و تصویر کامل‌تر، زیباتر و جامع‌تری از فرهنگ را به ما نشان دادند. خیلی جالب است که این مهم توسط دانشجو انجام گرفته است یعنی دانشجو متقاضی کانون بوده و ما، مدیریت و طرف عرضه‌کننده‌ی این بحث، شاید خیلی دخیل نبودیم.
دکتر صالحی عمران تاکید نمود: زیبایی‌هایی در فعالیت‌های دانشجویی مشاهده شد و آن این که آنها پهنه‌ی وسیعی از فرهنگ را به ما گوشزد کردند که خیلی جذاب بود و به اعتقاد من، می‌بایست از این کار درس بگیریم که چگونه این پهنه‌ی مختلف ایجادشده را گسترش داده، به یک‌سری از فعالیت‌های خاص محدود نکنیم. به اعتقاد من درک علایق و سلایق و نیازهای دانشجو بسیار اساسی است.
سرپرست دانشگاه مازندران سپس با طرح این سئوال که "حالا نقش ما چیست و ما چه باید بکنیم؟ در این فعالیت‌ها که زیبایی خاصی از پهنه‌ی مفصل‌تری از فرهنگ، کار و رسالت تربیتی را به ما نشان دادند، چه‌کاری باید انجام دهیم؟"پاسخ داد: تصور بنده این است که تربیت، ذاتش پایانی ندارد. امروز در ادبیات آموزش عالی، اصطلاحی به نام فارغ‌التحصیلی وجود ندارد. یادتان باشد کسی فارغ از تحصیل نمی‌شود(این توصیه‌ی پدرانه است به عنوان یک برادر بزرگ‌تر و کسی که بیش از 30 سال کار تربیتی کرده، بر اساس منظومه‌ی فکری، درسی و تخصصی‌اش به شما می‌گوید) ما چیزی به نام فارغ‌التحصیلی نداریم. به همین دلیل امروزه اصطلاح دانش‌آموختگی را برای پایان دوره‌ی دانشجویی به‌کار می‌برند.
دکتر صالحی عمران سپس گریزی به آموزش عالی کشورهای دنیا زد و خاطرنشان کرد: همان‌طوری که برای سیستم آموزش عالی دنیا، کسی که فارغ‌التحصیل می‌شود، ارتباطش با دانشگاه قطع نمی‌گردد و دانشگاه آن نقش حمایتی خود را ادامه می‌دهد و ارتباط دارد و پیگیر است، ما نیز می‌بایست همین شیوه را به‌کار گیریم. این تصور اشتباهی از مدیریت آموزشی است که تصور کنیم وقتی دانشجو دوره‌ی دانشجویی را به پایان رساند، دیگر ارتباط و همکاری و همفکری‌اش با دانشگاه به پایان رسیده است.
سرپرست دانشگاه مازندران ادامه داد: در کارهای فرهنگی نباید دانشجویان را رها کرد، بلکه حمایت باید کرد. در هنگام بازدید از غرفه‌ها پیشنهاد کردم در رشته‌های مختلف کانون(تئاتر، موسیقی، دینی، شعر، ادبیات و ...) زمینه‌های خوبی وجود دارد و استارت‌های خوبی زده شده است که می‌بایست اینها به نهادهایی که در جامعه متولی این کارند، معرفی شوند. اگر ما و به‌ویژه معاونت فرهنگی بتواند اینها را معرفی، کمک و حمایت کند، و تنهای‌شان نگذارد و رهای‌شان نکند، به نظرم رسالت‌های فرهنگی، بهتر انجام می‌گیرد.
دکتر صالحی عمران در پایان سخنانش با اشاره به صدور نمره و کارنامه در ارزش‌یابی‌های آموزشی و نمرات توصیفی در مقاطع ابتدایی و متوسطه‌ی اول، تاکید کرد: اگر این موارد در آموزش عالی دیده شود و در حقیقت یک نوع گواهی‌نامه‌ها و تایید صلاحیت‌ها صادر شود، و بتوانیم دانشجویانی که در این مسیر موفق عمل کردند و کارنامه‌ی موفقی از خود برجای گذاشته‌اند را حمایت نماییم، آنها نیز با دست پرتری از دانشگاه محل تحصیل خود، خارج می‌شوند و مطمئنا جایابی اجتماعی او نیز در محیط‌های حرفه‌ای، شغلی و علمی، بیشتر خواهد بود و می‌تواند بعدها مسیر بهتری را پیدا نماید.
دکتر وحید شالچی معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با اشاره به این‌که در حوزه فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی در دانشگاه، چند نکته راهبردی مد نظر است، گفت: اولین نکته، ایجاد توازن میان ساعت‌های مختلف فرهنگی و گروه‌های مختلف دانشجویی برقراری عدالت در توزیع منابع است. کانون‌های فرهنگی، اجتماعی، دینی و هنری از سه جهت ممتاز و یگانه هستند و در میان گروه‌های مختلف دانشجویی، جایگزینی برای آنها نیست.
دکتر شالچی افزود: نخستین امر این است که شما بیش از هر گروه دانشجویی دیگری ساحت فرهنگی دانشگاه را نمایندگی می‌کنید. آنچه چه شما انجام می‌دهید، فرهیخته‌ساختن است و این بسیار مهم است.
معاون وزیر علوم با تاکید بر این‌که یکی از راهبردهایی که ما در وزارت‌خانه دنبال می‌کنیم این است که ما فقط تربیت دانشمند را دنبال نمی‌کنیم، بلکه به دنبال شکل‌گیری انسان فرهیخته هستیم و کانون‌های فرهنگی- اجتماعی نقش مهمی در این امر دارند.
دکتر شالچی تصریح کرد: دانشگاه‌های کشور باید دانش‌آموختگانی پرورش دهند که دانش و مهارت لازم را برای تامین معاش خانواده و جامعه با درنظر داشتن اخلاق کسب کنند و باید در این مسیر، از کانون‌های فرهنگی و هنری به‌عنوان بازوی توانمند اجرایی بهره ببرند.
معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، گستردگی مضامین را یکی دیگر از ویژگی‌های کانون‌های فرهنگی و هنری دانست و اظهار داشت: ما در برخی از دانشگاه‌ها شاهد حضور بیش از پنجاه کانون هستیم و این یعنی، همواره با تغییر و تحولات فرهنگی، عرصه‌های جدید در این بستر شکل می‌گیرد.
معاون وزیر علوم، سومین وجه تمایز کانون‌ها را در مقایسه با سایر تشکل‌های دانشجویی، گستردگی طیف مخاطبان دانست و افزود: متاسفانه شاهد هستیم که فضای امید و سرزندگی در دانشگاه‌ها به میزان مطلوبی نیست و حضور تشکل عظیمی مانند کانون‌ها به دلیل گسترگی فعالیت و وجود هر نوع علاقه‌مندی برای قشر جوان، می‌تواند در تقویت شادابی و پویایی در دانشگاه و جامعه تأثیر به‌سزایی داشته باشد.
دکتر شالچی در پایان سخنان خود، برپایی جشنواره رویش را فرصت مناسبی جهت تبادل تجربیات و راه‌کارهای برون رفت از چالش‌ها عنوان کرد و از دانشجویان خواست تا با حضور پیگیرانه در دانشگاه و حتی وزارت علوم، مسوولان را در تحقق آرمان‌های نظام و گسترش آموزش عالی یاری دهند.
دکتر مرتضی علویان معاون فرهنگی و اجتماعی دانشگاه مازندران نیز در این مراسم با اشاره به اهداف برگزاری دوازدهمین دوره جشنواره ملی رویش در دانشگاه مازندران، گفت: شناسایی و معرفی ظرفیت‌های کانون‌های فرهنگی و هنری و هم‌چنین دینی و اجتماعی دانشگاه‌ها که مجموعه‌ای از ظرفیت‌های بزرگ را در درون خود جای داده است، از مهم‌ترین اهداف این رویداد بزرگ است.
دکتر علویان با تاکید بر نقش و هویت کانون‌های فرهنگی و هنری اجتماعی در دانشگاه در دولت چهاردهم که نگاه اجتماعی‌شدن دانشگاه را در برنامه خود دارد، افزود: ما باید در کنار آموزش که نقش اصلی و اولیه دانشگاه‌ها است، جامعه‌پذیری و اجتماعی‌شدن را هم به دانشجویان آموزش دهیم و با این هدف، دبیرخانه جشنواره شکل گرفت و 265 دانشگاه و مرکز آموزش عالی در این فراخوان شرکت کردند و از این مجموعه، هشتادوسه غرفه دانشگاهی جهت نمایش آثار شرکت‌کنندگان برپا گردید.
معاون فرهنگی و اجتماعی دانشگاه مازندران اظهار امیدواری کرد که برپایی این جشنواره همانند جشنواره حرکت، نقطه عطفی برای فعالیت‌های دانشجویی در انجمن‌های علمی و مجموعه کانون‌های فرهنگی هنری دانشجویی باشد.
یادآور می‌شود: پخش نماهنگ، تقدیر از مادران شهدای کانونی، موسیقی محلی کردی، نقاشی با ماسه، تقدیر از عوامل اجرایی جشنواره از دیگر برنامه‌های این جشنواره بود. ضمنا در پایان این مراسم، از برگزیدگان جشنواره با اهدای لوح تقدیر و تندیس، تجلیل شد.
روابط عمومی دانشگاه
